က်ေနာ္သည္ ဆရာႀကီးတင္မိုး၏ ကဗ်ာမ်ားထဲက ကဗ်ာရွည္တပုဒ္ကို အထူးတလည္ စြဲလမ္း
ႏွစ္သက္ေနခဲ့ဖူးပါသည္။ ယင္းကဗ်ာ ရွည္ကို လံုးခ်င္းကဗ်ာ စာအုပ္အျဖစ္
ထြက္ရွိႏုိင္လွ်င္ မည္မွ်ေကာင္းမည္ နည္းဟု ေတြးခဲ့ဖူး၏။
က်ေနာ့္စိတ္ထဲ ယင္းကဗ်ာရွည္ကို လံုးခ်င္း စာအုပ္အျဖစ္
ဖတ္ရႈလိုက္ခ်င္သည့္ဆႏၵ ျပင္းျပခဲ့၏။
၁၉၉၇
ခုႏွစ္ထဲတြင္ ကံအားေလ်ာ္စြာ ဆရာတင္မိုး၏ ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္ စာအုပ္တအုပ္ကို
စီစဥ္ထုတ္ေဝခြင့္ က်ေနာ္ ရခဲ့သည္။ ဆရာ တင္မိုး ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္(၁၉၉၉)ကို
စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ေပးရန္ ညွိႏႈိင္းစဥ္အခ်ိန္က က်ေနာ္က ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
က်ေနာ္ ႏွစ္သက္စြဲလမ္း ေနခဲ့သည့္ ယင္းကဗ်ာရွည္ကိုပင္ လံုးခ်င္းထုတ္ရလွ်င္
မေကာင္းဘူးလားဟု ထုတ္ေဝသူကို တိုက္တြန္းခဲ့၏။ ထုတ္ေဝသူက လက္မခံသည့္အတြက္
က်ေနာ့္ဆႏၵမွာ မျပည့္ႏိုင္ခဲ့ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ “တင္မိုး
ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္(၁၉၉၉)”အျဖစ္ႏွင့္သာ က်ေနာ့္မွာ စီစဥ္ ေဆာင္ရြက္ ေပးခဲ့ရ၏။
တခ်ိန္ကမူ
ဆရာတင္မိုးကို အဓိက ဂုဏ္ျပဳထုတ္ေဝမည့္ မဂၢဇင္းတေစာင္၏ တာဝန္ရွိသူမ်ားက
က်ေနာ့္ကို ဆရာတင္မိုး၏ ကဗ်ာ မ်ားထဲက သင့္ေလ်ာ္မည့္ ကဗ်ာမ်ားကို ေရြးေပးရန္
အကူအညီေတာင္းသည္ကို ႀကံဳရျပန္သည္။ ထိုစဥ္က က်ေနာ္က ဆရာတင္မိုး ၏
အျခားကဗ်ာမ်ားထက္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက က်ေနာ္ ႏွစ္သက္ေနခဲ့သည့္
ကဗ်ာကိုပဲ ဦးစားေပးေရြးခ်ယ္ေပးလိုက္သည္။ မဂၢဇင္းထြက္လာေသာအခါ
က်ေနာ္အႀကံေပးလိုက္သည့္ ကဗ်ာကိုမူ ေဖာ္ျပထားျခင္းမရွိပါ။ ထို႔ေၾကာင့္
က်ေနာ့္မွာ စိတ္ထိခိုက္ခဲ့ရ ၏။
သို႔ေသာ္ က်ေနာ္
ႏွစ္သက္စြဲလမ္းေနခဲ့သည့္ ကဗ်ာမွာ ပံုႏွိပ္ထုတ္ေဝၿပီးျဖစ္သည္ကို က်ေနာ္
သိပါသည္။ ယင္း ကဗ်ာတပုဒ္တည္း လံုးခ်င္း ထုတ္ေဝျခင္းေတာ့ မဟုတ္ပါ။ က်ေနာ္
ႏွစ္သက္စြဲလမ္းေနသည့္ ကဗ်ာႏွင့္အတူ ဆရာ၏ အျခားကဗ်ာမ်ား ပူးတြဲထုတ္ေဝ သည့္
ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္စာအုပ္ ျဖစ္သည္။ က်ေနာ့္ဆႏၵက က်ေနာ္
ႏွစ္သက္စြဲလမ္းေနသည့္ကဗ်ာကို အျခားကဗ်ာမ်ားႏွင့္တြဲ၍ မဖတ္ ခ်င္ပါ။
ထိုကဗ်ာတပုဒ္တည္း သီသန္႔လံုးခ်င္းထုတ္ေဝသည့္ စာအုပ္တအုပ္အေနႏွင့္သာ
ဖတ္ခ်င္သည့္ဆႏၵ ျပင္းျပခဲ့ျခင္းျဖစ္ သည္။ စိတ္ထဲတြင္
အနည္းငယ္ေျဖလို႔ရသည့္သေဘာေတာ့ ရွိပါသည္။ က်ေနာ္ စြဲလမ္းလြန္းေနသည့္ကဗ်ာ
ပါရွိသည့္ ကဗ်ာစာအုပ္ ၏ အမည္ကိုမူ “ႏွင္းဆီပြင့္ေပၚ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္း”ဟု
ေပးခဲ့သည့္အတြက္ က်ေနာ့္မွာ အနည္းငယ္စိတ္ေျဖ၍ ရႏုိင္ခဲ့ပါသည္။ က်ေနာ္
ႏွစ္သက္စြဲလမ္းေနခဲ့ရသည့္ကဗ်ာမွာ “ႏွင္းဆီပြင့္ေပၚ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္း” ကဗ်ာပဲ
ျဖစ္သည္။
“ႏွင္းဆီပြင့္ေပၚ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္း” ကဗ်ာစာအုပ္မွာ
ဆရာႀကီးတင္မိုး၏ စုေပါင္းကဗ်ာစာအုပ္ျဖစ္သည္။ ကဗ်ာပုဒ္ေရ (၆၈)ပုဒ္ ပါရွိသည္။
ဆရာတင္မိုးက အမွာစာကို သူကိုယ္တိုင္ပင္ ေရးသည္။ ယင္း အမွာစာကို
စကားေျပႏွင့္မေရးဘဲ ကဗ်ာတပုဒ္ဖြဲ႕ၿပီး ေရး သည္ကို ထူးျခားဆန္းသစ္စြာ
ေတြ႕ရသည္။
ျမန္မာစာေပနယ္တြင္ အမွာစာ သို ့မဟုတ္ အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္ ကို
စကားေျပႏွင့္မေရးဘဲ ကဗ်ာျဖင့္ေဖာ္ျပေရးသားသည္မွာ ေတြ႕ရခဲလွသည္။
က်ေနာ္ငယ္စဥ္ အိုးေဝမဂၢဇင္းတြင္ အယ္ဒီတာ ကိုေအာင္ဆန္းက အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္ကို
ကဗ်ာတပုဒ္ႏွင့္ ေဖာ္ျပခဲ့ ဖူးသည္ ဆိုသည့္စကားေၾကာင့္ က်ေနာ့္မွာ
အိုးေဝမဂၢဇင္းေဟာင္းမ်ားကို အေျပးအလႊားလိုက္လံရွာေဖြဖတ္ရႈခဲ့ရဖူး၏။ ယခုလည္း
ဆရာတင္မိုးက သူ၏ ႏွင္းဆီပြင့္ေပၚ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္း ကဗ်ာစာအုပ္တြင္ အမွာစာကို
စကားေျပႏွင့္မေရးဘဲ ကဗ်ာတပုဒ္ျဖင့္ ေဖာ္ျပ သည့္အတြက္ က်ေနာ့္မွာ စာအုပ္ကို
လွန္လိုက္ကတည္းက စိတ္လႈပ္ရွား ရင္ခုန္ခဲ့ရ၏။
* * * * *
ညရိပ္ခို၍
ႏုပ်ိဳ ဆန္းတင့္၊ ႏွင္းဆီ ပြင့္မည္။
ႏွင္းႏွင့္ ဆြတ္လိမ္း၊ ည ပိန္းပိန္းမွာ
အစိမ္း ေရာင္ၾကား၊ ဖြံ႕ထြားထြားႏွင့္
ကားကား စြင့္စြင့္၊ ပြင့္လိမ့္ ႏွင္းဆီ
ရဲရဲနီ။
ဒါကေတာ့
“ႏွင္းဆီပြင့္ေပၚ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္း” ကဗ်ာစာအုပ္ရဲ့ အဖြင့္ကဗ်ာျဖစ္တဲ့
“ႏွင္းဆီပြင့္ေပၚ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္း” ကဗ်ာထဲက တပုိဒ္ျဖစ္ သည္။ ဆရာက
ႏွင္းဆီပြင့္ေပၚ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္း ဆိုတဲ့အမည္ကို ဘယ္လိုအဓိပၸာယ္ႏွင့္
ေရးခဲ့ပါလိမ့္ဟု မၾကာခဏဆိုသလို က်ေနာ္ ေတြး ခဲ့ဖူးသည္။ ထိုအေတြးကို ဆရာလည္း
အေျဖေပးခဲ့ဖူး၏။ “ရဲရင့္ျခင္း၊ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံျခင္း၊
အေမွာင္ကိုအံတုျခင္း၊ ေအာင္ျမင္ ေက်ာ္လႊားျခင္း တို႔အေပၚ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ
ေပ်ာ္ဝင္အိပ္စက္ျခင္း အစရွိသည့္ အဓိပၸာယ္ႏွင့္ ေရးခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ထို႔ထက္လည္း တျခားအဓိပၸာယ္ေတြ ရွိပါေသးသည္။ ကိုယ့္အေတြး လက္တံရွည္ရင္
ရွည္သေလာက္ ဆက္ေတြးၾကပါကုန္” ဟူ၍ ရွင္းျပခဲ့ဖူး၏။ က်ေနာ့္မွာ
ကဗ်ာပိုဒ္မ်ားကို ဖတ္လိုက္ ေတြးလိုက္..။
ညယံ ၌ ပင္၊ ပန္ဆင္ လိုက
ပန္ႏုိင္ၾက၏
ဘဝႏွင္းဆီ ရဲရဲနီ။
ႏွင္းဆီပြင့္ေပၚ
အိပ္ေပ်ာ္ျခင္း ကဗ်ာစာအုပ္ထုတ္ေဝသည့္ ႏွစ္မ်ားဆီ က်ေနာ္
ျပန္ေလွ်ာက္သြားခဲ့သည္။ ထိုစဥ္က ႏွင္းဆီနီ၊ ရဲရဲနီ၊ ဘဝႏွင္းဆီ၊
ညပိန္းပိန္း၊ ညရိပ္ခို၍ ဟူေသာ စကားလံုးမ်ားမွာ က်ေနာ္တို႔၏ရင္ကို
တိုက္ရုိက္ ထိခိုက္ရွတႏုိင္ခဲ့သည့္ စကားလံုးမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾက၏။က်ေနာ္တို႔
ေကာင္းေကာင္း ဖမ္းခ်ဳပ္ဆုပ္ကိုင္ ခံစားႏုိင္ခဲ့သည္။
အေမွာင္ၾကားတြင္
ဝိုးဝါး ပ်ံကူး၊ ပိုးစုန္းၾကဴးတို႔
စူးစူး စမ္းစမ္း၊ မအိပ္တမ္းလွ်င္
လမ္းသစ္ ရွာၾက၊ တီထြင္ၾက။
၁၉၇၀
ခုႏွစ္ ဝန္းက်င္။ တပါတီ အာဏာရွင္စနစ္ကို ေသြးသံတရဲရဲ အံတုဖက္ၿပိဳင္ၾကသည့္
ႏုိင္ငံေရးနယ္ပယ္မွ သူရဲေကာင္းမ်ား၏ သတင္းစကားမ်ားမွာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မ်ား၊
စာသင္ခန္းမ်ား၊ လမ္းေဘးပလက္ေဖာင္းမ်ား၊ စက္ရုံမ်ားဆီ ေဝ့ဝဲ ေရာက္လာ ေနခဲ့
၏။ က်ေနာ္တို႔က ထိုသူရဲေကာင္းတို႔၏ ပံုျပင္မ်ားကို တရႈိက္မက္မက္
နားစြင့္ေနခဲ့ၾက။ သူရဲေကာင္းတို႔သည္ကား အေမွာင္ထု ေအာက္ မွ
ပိုးစုန္းၾကဴးငယ္မ်ားပမာ လမ္းသစ္ရွာ ထြင္းေဖာက္ၾကရင္း က်ဆံုးခဲ့ၾကရ၏။
ျပည္သူ႔ သူရဲေကာင္းတို႔သည္ကား ႏွင္းဆီ ပြင့္ေပၚ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ
အိပ္စက္သြားႏုိင္ခဲ့ၾကသည့္သေဘာ။ ဥပမာ ကမၻာေက်ာ္ ကိုးကိုးကၽြန္း အစာငတ္ခံ
တိုက္ပြဲသတင္းမ်ား။
အိုဘဲ့ဘယ္…အိုဘဲ့ မႏွင္းဆီ
သင္သည္ ဘယ္မွာနည္း။
အၿပိဳင္း အရိုင္း၊ ႏွင္းဆီ ကိုင္းတို႔
ဝိုင္းဝိုင္း လည္မွ်၊ ဆူးခၽြန္ ထလ်က္
ျမႏွင္းဆီေတြ၊ သည္မွာေလ ဟု
ေသာင္ေျခ တလႊား၊ ေက်ာင္းနား တခိ်ဳ႕
ၿမိဳ႕ေပၚ ရြာေပၚ၊ ေတာင္ေပၚ မက်န္
ဖူးတံ စီစီ၊ ဦးေခါင္း ခ်ီလ်က္
နီလ်က္ ရဲလ်က္၊ တခဲနက္ ပင္
လက္ႏွင့္ ေႁခြလည္း၊ ေႁခြ၍ မႏုိင္
လႈိင္၍ မဆံုး၊ ဤ ေတာင္ကုန္းမွာ
အားလံုး ႏွင္းဆီ ႏွင္းဆီတကား။
ဤကဗ်ာပိုဒ္မ်ားမွာ
“ႏွင္းဆီပြင့္ေပၚ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္း” ကဗ်ာစာအုပ္၏ အဖြင့္ကဗ်ာျဖစ္သည့္
“ႏွင္းဆီပြင့္ေပၚ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္း”ကဗ်ာတြင္ ပါရွိသည့္ က်ေနာ္ ခ်စ္ေသာ
ကဗ်ာပိုဒ္တခ်ိဳ႕ ျဖစ္ပါသည္။ ႏွင္းဆီပြင့္ေပၚ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္း ကဗ်ာရွည္တြင္
အပိုဒ္ခြဲ(၁၅)ပိုဒ္ ၊ ပါဒ အေရ အတြက္အားျဖင့္(၃၅၁) ခု ပါရွိသည္ကို တခုတ္တရ
မွတ္သားလိုက္မိ၏။
* * * * *
“ႏွင္းဆီပြင့္ေပၚ
အိပ္ေပ်ာ္ျခင္း” ကဗ်ာစာအုပ္တြင္ တျခား နာမည္ႀကီးကဗ်ာမ်ားလည္း ပါရွိ၏။
ဟိုတခ်ိန္က ဆရာတင္မိုး တက္ ေရာက္ ေဟာေျပာသည့္ စာဆိုေတာ္ေန
့အခမ္းအနားတိုင္းလိုလို ပြဲေတာင္းခံရတတ္သည့္ကဗ်ာျဖစ္ေသာ “ေဂ်ာ္နီတို႔ေခတ္”
တခန္း ရပ္ ကဗ်ာျပဇာတ္တို ကိုလည္း ဤ စာအုပ္တြင္ ေတြ ့ရ၏။
ျပည္သူလူထုအက်ိဳးကို ေဘးခ်ိတ္ၿပီး မိမိႀကီးပြား ခ်မ္းသာေရးကိုသာ
ဦးစားေပးေနၾကသည့္ ေဆးပညာ ေလာကသားတခ်ိဳ႕ကို ေလွာင္ေျပာင္ ဖြင့္ခ်ထားသည့္
ကဗ်ာျဖစ္၏။ သည္ကဗ်ာထဲမွ ကဗ်ာတပိုဒ္ကိုလည္း
ျမည္းစမ္းၾကည့္ေစခ်င္ပါသည္။(စာ-၁၄၀)
ေဂ်ာ္နီ။ ။ ေဂ်ာ္နီတို႔ေတာ့
အိုဟို႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္၊ ခပ္ေမာ္ေမာ္ပဲ
ေတာ္လွန္ေရးေတြ
ႏုိင္ငံေရးေတြ
စာေရး ေပေရး၊ ဟို အေရးေတြ
ေတြးေနတယ္ဆို၊ ပိုေနတာပဲ
ဒါေတြ ေတာ္ကြယ္၊ ငေၾကာင္ ရယ္…။
ေလာကႀကီးမွာ
ျဖစ္ခ်င္ရာ ျဖစ္
(ျဖစ္…ဘရစ္)
အခ်စ္လဲပါ၊ စာေမးပြဲေအာင္
ေနာင္လဲ ခ်မ္းသာ၊ ခု ခ်မ္းသာႏွင့္
တိုက္တာႀကီးႀကီး၊ ကား ဝီးဝီးမို႔
ပိုၿပီး ေျပလည္၊ ပိုၿပီး ၾကည္တယ္
ေဂ်ာ္နီတို႔ပြဲ၊ ဇိမ္ပါပဲကြဲ႕
ေအာင္ပြဲ တို႔ကို ႀကိဳေနတယ္။
ေရဒီယို သီခ်င္းသံ။ ။“ ေဟ့….ေဟ့ တို႔ေခတ္ေရာက္ၿပီ၊ တို႔ေခတ္ေရာက္ၿပီ”
ေဂ်ာ္နီ ေမာ္လီ၊ မ်က္စ ခ်ီလ်က္
ပရက္တီကယ္ခန္း ဝင္သြားတယ္။
( ကားလိပ္ အလိုလို က်)
ဆရာ
တင္မိုးက စင္ျမင့္ေပၚမွ တဆင့္ ဤ ကဗ်ာကို အသံေနအသံထားေကာင္းေကာင္း၊
သရုပ္ေဆာင္ ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ ရြတ္ဆို ရင္း ရွင္းျပသည့္အခါ စင္ေအာက္က
စာေပဝါသနာရွင္မ်ားမွာ လက္ခုပ္သံမစဲေအာင္ အားေပးခဲ့ၾက၏။ ေခတ္ကို
ေလွာင္ေျပာင္ သည့္ ေျပာင္ေျမာက္လွသည့္ ကဗ်ာတပုဒ္အျဖစ္ ထင္ရွားခဲ့ပါသည္။
* * * * *
“ႏွင္းဆီပြင့္ေပၚ
အိပ္ေပ်ာ္ျခင္း” ကဗ်ာစာအုပ္တြင္ ႏုိင္ငံတကာ ေတာ္လွန္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအေပၚ
ၾကည္ညိဳစိတ္ႏွင့္ ေရးဖြဲ ့သည့္ ကဗ်ာကိုလည္း ေတြ႕ရသည္။ ဆရာက ဗီယက္နမ္
မ်ိဳးခ်စ္ ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္ ဟိုခ်ီမင္း ကို “ပူေဇာ္ျခင္း” ကဗ်ာတြင္
ဤသို႔ဖြဲ႕ဆိုခဲ့၏။ (စာ-၅၈)
‘ ဟို ’ ၏ စိတ္မွန္၊ အေမြခံေသာ္
ေတာ္လွန္ေရးမ်ား၊ ေအာင္မည္ တကားဟု
တအား တအင္၊ စိတ္ေမာင္း တင္လ်က္
ဆင္သည္ ေအာင္ပြဲ၊ အစဥ္ ႏႊဲလိမ့္။
ထို႔အျပင္
၁၉၆၉ ခု၊ ၾသဂုတ္လ ၁၆ ရက္ေန႔စြဲႏွင့္ ေရးခဲ့သည့္ ကဗ်ာတပုဒ္။ က်ေနာ္က
မ်က္စိမွားသလား ဆိုၿပီး အေသအခ်ာ ဖတ္မိ ပါေသးသည္။ ေလးလံုးစပ္လကၤာ စပ္နည္းကို
ခ်ိဳးဖ်က္ၿပီး ေရးဖြဲ႕သည့္ ကဗ်ာတပုဒ္။ ဤ ကဗ်ာစာအုပ္တြင္ သည္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္မွ
လြဲၿပီး က်န္ကဗ်ာအားလံုးမွာ ေလးလံုးစပ္ကဗ်ာ၊ အခ်ိဳးကဗ်ာမ်ားျဖစ္ၾက၏။
ထို႔ေၾကာင့္ သည္ကဗ်ာကိုလည္း က်ေနာ့္မွာ ထူးထူးျခား ျခား မွတ္သားမိျပန္သည္။
ထိုစဥ္အခ်ိန္က ျမန္မာကဗ်ာေလာကတြင္ ေခတ္ေပၚကဗ်ာ ထြက္ျပဴစအခ်ိန္။ ေလးလံုးတပါဒ
ကဗ်ာစပ္နည္းကို ဖ်က္ကာ စကားလံုးအေရအတြက္ ကန္႔သတ္ခ်က္မရွိသည့္ ကဗ်ာစပ္နည္း
နည္းသစ္ကို အားယူေနေသာအခ်ိန္။ ဆရာ တင္မိုးက ထိုနည္းသစ္ကို
လက္ခံႀကိဳဆိုေရးဖြဲ႔ခဲ့သည္ကို ေတြ႕ရသျဖင့္ ဆရာ့ ရင္ခုန္သံမွာ
ေခတ္ေပၚနရီႏွင့္ ကိုက္ညီေအာင္ က်င့္ သံုးႏုိင္စြမ္း ရွိပါတကားဟု က်ေနာ့္မွာ
မုဒိတာ ပြားရျပန္ေတာ့သည္။ ဆရာက “မဂၤလာ လမ္းတဲ့ ရွင္”လို႔ ေခါင္စည္းတတ္ထား
သည့္ ကဗ်ာတြင္ ေလးလံုးစပ္လကၤာသြားကို ခ်ိဳးဖ်က္ကာ ေခတ္ေပၚကဗ်ာဟန္ျဖင့္
ေရးဖြဲ႔ခဲ့သည္ကိုလည္း ေတြ႔ရ၏။ (စာ-၅၄)
ၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ့ ကတၱရာေစး လမ္းမႀကီး ခမ်ာ
ဘတ္စ္ကား အခ်ိဳ႕သာ အေဖာ္ ရွိေတာ့တယ္။
အထီးက်န္ ညဥ့္ဟာ
အပြင့္မဲ့တဲ့ သစ္ပင္အိုပါကြယ္။
* * * * *
ယခုအခါ
ကဗ်ာဆရာႀကီး တင္မိုး၏ “ႏွင္းဆီပြင့္ေပၚ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္း” ကဗ်ာစာအုပ္ကို
က်ေနာ္ မိတ္ဆက္ေဖာ္ျပႏုိင္ခဲ့သည္ဟု ယူဆ မိ ပါသည္။ က်ေနာ့္ဘက္က
က်ေနာ္ေလးစားခ်စ္ခင္ရသည့္ ကဗ်ာဆရာႀကီးကို ဤ စာျဖင့္ ကန္ေတာ့ခြင့္
ရလိုက္ျခင္းဟုလည္း သေဘာထားမိသည္။ သို႔ေသာ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္
ေက်နပ္အားရျခင္း မရွိႏုိင္သည္ကိုလည္း နိဂုံးခ်ဳပ္ဝန္ခံရန္ ရွိပါေသးသည္။
ဆရာတင္မိုးက
“ႏွင္းဆီပြင့္ေပၚ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္း” ကဗ်ာကို စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံျခင္း၊
ရဲရင့္ျခင္း၊ အေမွာင္ကို အံတုျခင္း၊ ေအာင္ျမင္ ေက်ာ္လႊားျခင္းတို႔အေပၚ
ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ အိပ္စက္ေပ်ာ္ဝင္ျခင္း ဆိုေသာ အဓိပၸာယ္မ်ားႏွင့္
ေရးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။
ဆရာက ယင္းစိတ္ဓာတ္ကို စာဖတ္သူမ်ား
လက္ခံက်င့္သံုးလာေစေရး ရည္ရြယ္ၿပီး ေရးခဲ့၏။ သို ့ေသာ္ ယခု ဤ စာကို
ေရးေနစဥ္ အခ်ိန္အထိမူ က်ေနာ့္မွာ ဆရာတင္မိုး၏ ဆႏၵကို ျဖည့္ဆည္း
လိုက္နာႏုိင္ျခင္း မရွိေသးပါ။ က်ေနာ္သည္ကား ယခုအခ်ိန္အထိ “ႏွင္းဆီပြင့္ေပၚ
အိပ္ေပ်ာ္ႏုိင္စြမ္း” မရွိေသးေၾကာင္း မိမိကိုယ္မိမိ သံုးသပ္
ဝန္ခံရမည္ျဖစ္ပါသည္။
စာအုပ္အမည္။ ။ ႏွင္းဆီပြင့္ေပၚ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္း
ေရးသူ။ ။ တင္မိုး
ထုတ္ေဝခုႏွစ္။ ။ ၁၉၇၃ ဧၿပီလ
ထုတ္ေဝသူ။ ။ ေဒၚၾကည္ေဝ(ယုဝတီ ၾကည္ေဝ) စိုးစံထိုက္ စာစဥ္
အုပ္ေရ။ ။ (၄၀၀၀)
မွတ္ခ်က္။
။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီ လ၂၂ ရက္ က အေမရိကန္ႏုိင္ငံ ကယ္လီဖုိးနီးယား
ျပည္နယ္ ေလာ့စ္ အိန္ဂ်လိစ္ ၿမိဳ႕တြင္ ကြယ္လြန္ ခဲ့သည့္ ကဗ်ာ ဆရာႀကီး
တင္မိုး ကြယ္လြန္ျခင္း ၄ ႏွစ္ျပည့္ အမွတ္တရ ဤေဆာင္းပါးကို ေဖာ္ျပပါသည္။
